برای کسی که دوسش دارم...

من گل خشک کاغذی تو ابر پاک آسمون

ای آسمونی دل نبند به حرف خاک بی نشون

 دست تو دست بارونه بارون تو نوازشه

صداقت تو عاقبت به زیر خاکم میکشه

 گلی که از دور می بینی وقتی تو بارون می مونه

یه کاغذ رنگی خیس به جاش تو گلدون می مونه

تو ساخته دست خدا از خاک آلوده جدا

 

من بی بهار و بی خزون مخلوق دست آدما

تو دور زدنیای منی برو که گرم رفتنی

من یه دورغم یه دورغ از من باید دل بکنی

عشق تو بارونه تو شبها اینو نثار من نکن

من یه گل کاغذیم فکر بهار من نکن

اگه به گل برگهای من یه قطره بارون بزنه

همون یه مشت کاغذ خیس تنها نشونه منه

برای اون گلی ببار که مثل کاغذ نیست

یه لحظه هم نگاه نکن به کاغذ رنگی خیس

اگه به گل برگهای من یه قطره بارون بزنه

همون یه مشت کاغذ خیس تنها نشونه منه