لعل لب
روزه دارم من وافطارم از آن لعل لب است آری افطار رطب دررمضان مستحب است
روز ماه رمضان زلف میفشان که فقیه بخورد روزه خود را به گمانش که شب است
زیر لب وقت نوشتن همه کس نقطه نهد ده عجب نقطه خال تو که بالای لب است
یا رب نقطه لب را که به بالا بنهاد نقطه هر جا غلط افتد مکیدن ادب است
سلام
فقط خواستم بگم من خیلی از این بیت شعر خوشم می یاد. ممنونم که باز باعث شدی یه بار دیگه بخونمش ؛-)
جای قلم توانای شما در حرفه ای ترین جامعه ایرانی ها خالی ست...